Ze waren ze opzoek naar een naam, een naam voor mij, dat kindje in haar buik. Dat verhaal, ja dat ken ik wel..inmiddels..
bijna en ik had ik Jolien geheten….waar Dolly Parten over zong ..nog een steeds leuk liedje, waar ik blij van word, nog altijd…toen werd het Lesley anne…wat goed paste bij lydall, de eveneens uit Engeland, Amerika or what else afkomstige naam.
Lesley anne Lydall een het mooist uitgesproken door mijn kleine meid, die er achter was gekomen dat ik behalve mama, ook n naam heb…Lessie-en…wist ze te zeggen, als muziek in mijn oren!
Mijn moeder kortte het af, vanaf het vroegste begin ..het werd Lesley…waar mijn opa haar op attendeerde..”dat kind heb je niet voor niets een dubbele naam gegeven…”
Vanaf dat moment geen Lesley meer haar..maar ik heb vele namen gehad; Anna, Anneke..
Vraag me niet waarom…
Inmiddels door het leven als Egberink…en niet eens getrouwd..maar na bijna 17 jaar samen zijn mag je best zijn naam gebruiken vind ik! Het is makkelijker..en voor het eerst zeggen mensen niet bij kennismaking: HOE?? Heet jij?? Gewoon Egberink en voor t gemak: noem me dan ook maar les..