Okay,…eigenlijk kon het nog niet, net niet,… maar met een paar schuifjes en een elastiekje natuurlijk is het toch gelukt en heb ik een ieniemienie staartje kunnen maken in m’n haar. Ik was in elk geval verlost van die loszittende plukken haar voor mijn gezicht…voor even dan….
na jaren van kort haar, ben ik weer eens aan het kweken, met bloed, zweet en tranen nog wel…en zeker drie keer in de week bijna één voet half over de drempel van de kapperszaak…
Ik stond er al niet helemaal achter, achter dat mini staartje, maar gemak dient de mens en loszwevend haar in mijn gezicht heeft me uiteindelijk overstag doen gaan.
Na vanmiddag laat ik het alleen voorlopig wel uit mijn hoofd. Dan maar losse irritante plukken die mijn zicht doen verminderen.
Het zicht van mijn oudste zoon tijdens het middageten bestond uit mijn hoofd met dat staartje. Hij aanschouwde het tijdje om het vervolgens te voorzien van het volgende commentaar: “Mam, wat heb jij je haar afschuwelijk zitten! En dat was niet het enige…
Hij vervolgde met:..”je bent net een man… ”
met als klap op de vuurpijl, om het geheel nog even letterlijk en figuurlijk af te maken: “en dan zo’n één, je weet wel, die geen vrouw kan krijgen…”
Je begrijpt dat dat elastiekje met die schuifjes een heel kort leven hebben gehad in mijn haar, want welke vrouw wil nu op een man lijken en ook nog geen vrouw kunnen krijgen???