24 jul 2009, 20:36
Nee, het is geen Mexicaanse griep, niet levensbedreigend, …niet besmettelijk, maar minstens bijna dubbel zo erg.
Het betreft namelijk mijn kind, dat vanaf nu de komende plus minus 4 jaar minder knap het leven doorgaat.
Bij iedere lach, iedere gaap, iedere hap en zelf ieder geschreeuw is het overduidelijk en kan niemand er meer omheen. Foto’s zijn vanaf nu toch echt minder mooi met dat gapende gat bij ieder aanblik van mijn kleinste mannetje dat vandaag een mega stuk van zijn voortand is kwijtgeraakt vanwege die val van gisteren BUITEN moeders oog nog wel.
En Ja dáár ben ik ziek van, ziek van medelijden? Of ziek van het feit dat mijn kind nu ietsjes minder volmaakt is? Want hij zelf? Hij lacht, springt, danst en giechelt, en oja schreeuwt er niets minder om….
Gelukkig maar, moest er eens bijkomen…