“Wat zegt u, mevrouw?”

20 jul 2008, 21:10

Beleefd, dat was het wel. Maar leuk?! Verre van dat. En ik heb nu niet het idee dat het uit pure beleefdheid voortkwam….
Twents, ’t is net buitenlands voor niet Twentenaren. Dat ik dan iets vier keer moet zeggen, voordat men er iets van kan maken, dat zijn we wel gewend. En dan doe je nog wel zo je best je accent te verbloemen. Zo ook die keer dat iemand ooit tegen mij zei: Volgens mij heb je Rotterdamse ouders, maar woon je in het oosten….of die keer dat die Amsterdammer echt niet wist wat ik bedoelde met ’toostjes’ in de Albert Hein. “Tóóóóóósjes zoek ik, waar liggen die?” De wat?? Nou ,de Tóóóóósjes” en  uiteindelijk na de vierde keer, zegt ie:’Ow, de toosies, die liggen daar.””
En…Tja…zo ook in Utrech was het weer raak afgelopen weekend toen ik een poging deed om iets over het nieuwe horeca rookbeleid te vertellen. Had ik beter niet kunnen doen. Het was niet dat hij me niet verstond ,het waren die twee woorden: die twee confronterende woorden van een jongen van rond de twintig: “Wat zegt U MEVROUW?” Ik viel bijna achterover. En dit kwam niet door die roseetjes! Het was voor mij in elk geval reden genoeg om er nog wat meer te drinken.

Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als Alle

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *