10 apr 2008, 19:56
“Broxil, ladidadadadaa…ladadadadadadadadaaadaaaaa, Broxil, lalalalalaaa
, klinkt bijna exotisch he. Maar helaas, niets is minder waar. Ik kan er ook niets exotisch van maken. ’t Is alleen niet de eerste keer dat ik kennis maak met dit niet-exotische spul. Ze weten me wel te vinden, die virussen en bacterieën. Word er onderhand beetje simpel van. En helaas was het weer Broxil wat de strijd aan moest gaan. Zit ik er gelijk weer een week aanvast. En bedankt he. ( wie dan ook, maar is zo lekker om iemand te bedanken en aan te wijzen). Misschien dat we nu voor eens en voor altijd vaarwel kunnen zeggen tegen die micro organismen, zo niet, dan doet de KNO-arts het wel ( schrijf ik stoer, maar ben ’t niet. Moet eerst nog even met mezelf om de tafel mocht het zover zijn…)