2 mei 2011, 21:36
Volendam… een gezellig sfeervol stadje, maar ook één met een nare herinnering voor velen, vooral jonge mensen met blijvende zichtbare gevolgen van de brand in de nacht van 2000-2001, tien jaar geleden alweer….
Omdat we ook met Koninginnedag in Volendam rond zouden lopen, achtte ik de kans groot dat we iemand tegen zouden komen met blijvende herinneringen aan deze ramp, getroffen door de brand die zijn littekens heeft achtergelaten.
Algauw liepen we langs het gebouw wat ooit café het Hemeltje geweest is. Aan de rand bij het water was een monument gemaakt waar bloemetje stonden op een blauw kunstwerk met wat mooie woorden. Al lezende besloot ik mijn jongens het verhaal te vertellen van die vreselijke nacht….uit zelfbescherming misschien wel. Bij het verhaal hoorde ook meteen een instructie van: niet wijzen en/ of roepen…staren mag ook niet. Niet wetende dat Tymen geen idee had hoe verbrande mensen er nu eigenlijk uit zouden zien…
En,…..niet wetende dat ze nu juist op gingen letten en om de haverklap vroegen:” heb je ze al gezien mam? ja ik zie d’r één…” met een wijzende uitgestrekte vinger erbij…
ships….soms kun je beter niks zeggen..
Toen we eenmaal ergens binnen een visje aan het eten waren, werd me al gauw duidelijk gemaakt welk beeld die kleine man in z’n hoofd had gehaald, door Tymen himself:
Hij keek naar buiten, wees en zei: “mam, ik zie er twee, twee verbrande mensen…DIE…” ik keek toch maar even naar buiten en zie 2 mensen nietsvermoedend voorbij lopen,
2 mensen….. uit India of ergens uit die buurt…..