17 nov 2007, 22:39
“Kijk Milan, kijk! Dat is nou sinterklaas!” Ik hurkte naast mijn kleine grote man en het leek me tijd worden om hem kennis te laten maken met deze goedheiligman. Milan heeft ‘m welliswaar vaker life gezien, er zelfs nota bene bij op schoot gezeten! Maar zover reikt zijn langere termijn geheugen nog niet, dus vandaag was eigenlijk de eerste kennismaking.
Nonchalant en uitdrukkingsloos keek Milan ZIJN kant op. “Gaan we nu naar huis?” was zijn enige commentaar. “Maar dat is Sinterklaas”, deed ik nog een poging en bedacht me tegelijk dat hier het begin was van een jarenlang leugen…
Milan wilde naar huis, dus gingen we naar huis met een buik vol pepernoten.
Wacht maar dacht ik, tot je weet dat daar de kadootjes vandaar komen, om er vervolgens een paar jaar later achter te komen dat ook deze informatie niet helemaal klopt….
Zijn schoentje staat in elk geval klaar bij de kachel, en ach die van papa er dan ook maar bij…