9 dec 2009, 20:53
Die ene date is trouwens nooit doorgegaan hè, met dat jochie met die moeder van die chocoladetaart… Maar, er is er wel één voor in de plaats gekomen, met een meisje nog wel! Ik moest overigens wel mee. Maar ach ja, op je vierde mag dat nog hè…aan moeders hand mee naar je eerste date.
En, het was best gezellig, moet ik eerlijk zeggen. We hebben samen gelunched en daarna ging een ieder zijn eigen gang. Geen woord is er nog verder uitgewisseld, allemaal met hun eigen ding bezig. Er kwam zelfs nog een vriendinnetje langs om te spelen. Die na enkele minuten ook al weer was vertrokken, dat dan weer wel.
Wat we niet wisten, is dat zijn zogenaamde date druk bezig was met het maken van een heus zelfportret. En nog wel voor Milan himself…alleen hier kwamen we dus pas de volgende ochtend op school achter…
In alle vroegte, toen Milan al aan zijn tafeltje zat, werd er ineens een prachtig gekleurde tekening onder onze neuzen gedrukt. Voor Milan. Een meisje met een rokje en 2 staartjes keek ons vanaf het papier aan. Prachtig gewoon, hyper werd ik ervan, ’s morgens zo vroeg. En Milan?? Milan keek niet op of om… zei slechts op zeer nonchalante wijze: “Oh..leg maar in mijn postvakje”, waarbij hij een soort van zwaai richting de postbakjes maakte…. Geen glimlach, geen oogcontact, geen ‘dank je wel, wat mooi’, maar:
LEG MAAR IN MIJN POSTVAKJE???!! Waarop een stilte volgde…
Ja en…zo eindigde dus zijn eerste date, maar voor beide toch wel voor herhaling vatbaar gaven ze te kennen. Wat wil je ook? 4 jaar, dan heb je nog niet zulke hoge verwachtingen…