9 okt 2011, 22:10
Arnhem centrum zat BOM-vol, maar wij vonden zo een eettent. en nog eetbaar ook! Wij hadden dan wel geen ‘speciaal-door-Nick&Simon-aanbevolen-menu’ toch met buikvol richting Gelredome…… De angst niet zo lang te kunnen staan, werd helaas de waarheid, wat eerst mijn redding zou moeten worden, almost killed me!!..Kramp! onder mijn voetzool, en niet zo maar een beetje.. Ik was cats vergeten wat die beste mw toen ooit tegen me gezegd had: als je ze draagt, zullen je voeten eerst moeten wennen: opbouwen dus. Eerst een uur, dan twee uur…’k heb ze al een aantal jaren hoor( in de kast), schuld van de schoenfabrikant die allemaal schoenen maken waar ze niet in passen..en dan ineens, als je ze zo hard nodig denkt te hebben…zijn ze meer last dan lust, Maar ja WAAR laat je die toch niet bepaald naar rozen ruikende ( schat ik) inleg steunzolen, die zich vooral niet laten vouwen. Aan laten dus, en vooral niet aan denken. Dat niet-aandenken- daar zorgde mijn rug wel voor: Van 5 uur (!!) achter-elkaar staan/ bewegen was daar ook niet zo heel veel meer over. Máár ondanks deze klaagzang, heb ik me vooral een errug meisje kunnen voelen. Gillend joelend, meezingend als een bijna-uitelkaar-spattend-hormonaal-monster renden we de zaal door. Nee hoor, valt reuze mee, Ik hoop alleen dat Simon een glimp heeft opgevangen van mijn aanwezigheid daaro, op die betonnen vloer, tussen al die duizenden rondspringende, gillende moedertjes, euh..meisjes, zelfs mannen, die waren dr ook! Fans, laten we het daar maar op houden. Beetje fan ben ik wel..van Simon en zijn muziek